Na początku, jak wszyscy szanujący się turyści, przeczytaliśmy uwaznie pouczenie dla zwiedzających rezerwat przyrody (polecam uwaznie przeczytać część po polsku):
Następnie objaśnienie szlaków (i tu wersja polskojęzyczna wiele wyjaśnia):
I tak pouczeni, ruszyliśmy w drogę z uroczej stacyjki kolejowej:
Tak się złozyło, ze kiedy wchodziliśmy, to większość turystów juz wychodziła, więc nieniepokojeni przez nikogo pospacerowaliśmy sobie w ciszy i spokoju.
Są drzwi do lasu, to mogą być i drzwi do skalnego miasta. Oczywiście wykonane ze skały:
Skały drązone przez tysiące lat przez wodę teraz są zadeptywane przez turystów. Na szczęście nie o 19.00 w deszczowy dzień.
Akurat w momencie naszego pobytu w Skalnym Mieście nie padało. Tu zdjęcie ze mną, coby pokazac ogrom natury:
W końcu doszliśmy do śródskalnego jeziorka, którego tafla idealnie odbijała to, conad nią.
Wiatr nie wiał, ptaki zamilkły... Niczym niezmącona cisza... Sam zanurzyłem dłoń w wodzie i poruszyłem, abyście mi uwierzyli, ze to naprawdę woda.
Tam gdzieś są ci "kochankowie" z "pouczenia":
Czasem było wąsko. Ktoś szeroki w barach, albo w bebechu musiałby iść bokiem.
Statyw i naświetlanie 10 sekund robi swoje. Tylko ja jakiś niewyraźny.
Ciąg dalszy relacji z wyjazdu "Dolny Śląsk+Republika Czeska+Niemcy 2010" nastąpi.H_Piotr.
To jedno z miejsc w Czechach, które zostawiłem sobie "na później". I tak tam kiedyś pojadę. A te fotki mnie zachęciły, poza faktem że od pobytu w tym miejscu coś dziwnego robi się z twarzą :P
OdpowiedzUsuńbo tak wyglądają wszyscy, jakże liczni, miłośnicy Czech w Czechach.
OdpowiedzUsuńprzy okazji, nieopodal jest jeszcze Teplicke Skalni Mesto. już nie pamiętam, czym się dokładnie różnią :-)
Er - może tam twarze robią się pomarańczowe?
OdpowiedzUsuńlubię to miejsce, niedługo tez pewnie dam stąd reportaż...
OdpowiedzUsuń